przy jedzeniu

См. также в других словарях:

• pływać — ndk I, pływaćam, pływaćasz, pływaćają, pływaćaj, pływaćał 1. «utrzymywać się na powierzchni lub w głębi wody (rzadziej innej cieczy), nie tonąc; wykonywać ramionami i nogami (o zwierzętach: kończynami lub ciałem) określone ruchy w celu posuwania… …   Słownik języka polskiego

• posłużyć — dk VIb, posłużyćżę, posłużyćżysz, posłużyćsłuż, posłużyćżył posługiwać ndk IX, posłużyćguję, posłużyćgujesz, posłużyćguj, posłużyćiwał 1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• cmokać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cmokaćam, cmokaća, cmokaćają, cmokaćany {{/stl 8}}– cmok nąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, cmokaćnę, cmokaćnie, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odbijać się — I – odbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając o coś, zmieniać kierunek swego ruchu, ulegać odbiciu od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka odbiła się od bramkarza i wpadła do siatki. Głos odbijał się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cmoktać — ndk I, cmoktaćam, cmoktaćasz, cmoktaćają, cmoktaćaj, cmoktaćał, cmoktaćany, a. IX, cmoktaćkczę, cmoktaćkczesz, cmokcz 1. «wydawać wargami odgłos przy jedzeniu, smakowaniu czegoś; mlaskać, cmokać» Dziecko cmoktało głośno. Świnie cmoktały przy… …   Słownik języka polskiego

• stołowy — 1. «dotyczący stołu jako sprzętu domowego» Nogi stołowe. ∆ sport. Tenis stołowy → ping pong ∆ techn. Wiertarka, szlifierka stołowa «mała, podręczna wiertarka, szlifierka, przymocowana zwykle do stołu» ∆ hist. Dobra stołowe → ekonomia w zn. 3 ◊… …   Słownik języka polskiego

• ślinić — dk VIa, ślinićnię, ślinićnisz, śliń, ślinićnił, ślinićniony «zwilżać śliną» Ślinił palec przy odwracaniu kartek. ślinić się «wydzielać ślinę pozwalając jej wypływać z ust (u zwierząt z pyska)» Niemowlę śliniło się. Ślinić się przy jedzeniu …   Słownik języka polskiego

• grymasić — ndk VIa, grymasićaszę, grymasićsisz, grymasićaś, grymasićsił «okazywać niezadowolenie, zwykle nieuzasadnione; kaprysić, wybredzać» Grymaszące dziecko. Grymasić przy jedzeniu. Chory grymasi …   Słownik języka polskiego

• mlaskać — ndk I, mlaskaćam, mlaskaćasz, mlaskaćają, mlaskaćaj, mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz mlasnąć dk Va, mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęła, mlaskaćnęli, mlaskaćnąwszy 1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem… …   Słownik języka polskiego

• nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… …   Słownik języka polskiego

• oduczyć — dk VIb, oduczyćuczę, oduczyćuczysz, oduczyćucz, oduczyćuczył, oduczyćuczony oduczać ndk I, oduczyćam, oduczyćasz, oduczyćają, oduczyćaj, oduczyćał, oduczyćany «wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił… …   Słownik języka polskiego